طبق توضیح ابتدای کتاب «دست هایم را در باغچه می کارم» با وجود گذشت نیم قرن از درگذشت فروغ فرخزاد شاعر معاصر ایرانی، حیات و جریان اشعار آزاد فارسی همچنان وامدار نگاه اوست. اگرچه فروغ هیچ‌گاه شاعر کودکان نبوده اما در برخی آثار تمایلش به روایت‌هایی با لحن کودکانه دیده می‌شود.
در این کتاب بندهایی با محتوای صلح‌آمیز و آرام و طبیعت که با کلماتی قابل فهم‌تر، معانی همه‌گیرتر و پیچیدگی‌های زبانی کمتر است، انتخاب شده است. از آنجا که در آثار فروغ روایت شاعرانه ی جهانی زنانه به چشم می‌خورد، تصاویر کتاب نیز حسی از رهایی و زنانگی را منتقل می‌کنند. ابعاد کتاب نزدیک به قطع رحلی (۲۹* ۲۲) است.
در هر صفحه، بندی از یکی از شعرهای فروغ آورده شده و در صفحه‌ی مقابلش زنی با تکنیک کلاژ تصویر شده. تصویری هماهنگ با حس شعر. گویی شعر این بار در یک تابلوی نقاشی سروده شده است. در پایان کتاب بیوگرافی کوتاه یک صفحه‌ای از فروغ فرخزاد و هدا حدادی می‌بینیم.
هدی حدادی این روند را با شاعران بزرگ دیگر در نشر میرماه ادامه داده است. مادر اثر ایرج میرزا و بچه‌ها بهار اثر نیما یوشیج
هدی حدادی تصویرگر و نویسنده کتاب‌های کودک در کارهایش از تکنیک کلاژ یا تکه‌چسبانی استفاده می‌کند. او اعتقاد دارد که در کلاژ، آزادی و رهایی هست و فرم‌ها و شکل‌هایی که گاهی اتفاقی کنار هم قرار می‌گیرند، هر بار خودِ هنرمند را غافل‌گیر می‌کنند. وی در زمینه‌ی تصویرگری جوایزی کسب کرده است.